خدا را دوست دارم چون هرچه دارم از او دارم ، اگر عاشقم از اوست ، اگر صادقم صداقتم از اوست ، اگر شادم شادیم از اوست ، اگر زندگی می کنم زندگیم از اوست

عزیزم هرگاه به جایی رسیدی فراموش نکن که از کجا آغاز کردی

جانا ز دست عشق تو ، یک دم نباشد راحتم / هر شب خیالت را کشم ، ای ماه تابان در برم

کاش ریسمان محبتمون روزی یکبار پاره بشه تا با هر گره زدن فاصلمون کمتر بشه !ا

آنگاه که آوار تنهایی روحت را در هم شکست ، گوشه ی قلبت را بنگر ، من آنجا به انتظارت هستم

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی / عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی / من از غم تو هر روز دوصد بار بمیرم / تو از دل من هیچ خبر دار نباشی

بی پنجره ای ، غریبه ای در وهمی / عشق است اگر از آن نداری سهمی / فهمیدن عشق عاشقی می خواهد / یک روز بزرگ می شوی می فهمی

وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا / هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا

دیگر بهار در سبد روزگار نیست / دیگر قرار نیست ، نه دیگر قرار نیست / شادم که زود می گذرد شادیم ، ولی / غم می خورم که هیچ غمی ماندگار نیست

کاش میشد در سایه ی مژگانت ، لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم

باران و تگرگ را به چشمم دیدم / افتادن برگ را به چشمم دیدم / در واهمه ی نبودن و بودن تو / من سختی مرگ را به چشمم دیدم .

برای عاشقی از نسل آدم / دو چشمت بهترین پیغام عالم / تمام آرزوهایم همین است / نبینم در نگاهت ذره ای غم .

عجب موجود سخت جانی ست دل ! هزار بار تنگ میشود ، میشکند ، میسوزد ، میمیرد و باز هم برایت میتپد !

(نوشتم دوستت دارم ، پرانتز را نبستم ، بگذار این حقیقت تا ابد جریان بیابد .

با تو بودن همیشه پر معناست / بی تو روحم گرفته و تنهاست / با تو یک کاسه آب ، یک دریاست / بی تو دردم به وسعت صحراست .

فرق تو با نسیم اینه که نسیم نفس آسمونه اما تو نفس منی !

کاش وقتی تگرگ تنهایی می بارد ، من لایق آن باشم که چتری باشم در دستان تو .

ترک ما کردی ولی با هرکه هستی یار باش / این رفیقان نارفیقند ، گفتمت هوشیار باش .

خدایت یار تا آن دم که از هستی نشان باشد / دعایت میکنم سهمت همیشه آسمان باشد .

من هر روز در تلاشم که خاطرم بماند و تو هر شب دعا می کنی که فراموش کنی ، خاطراتمان چه بلاتکلیفند

پروردگارا: یاری ام کن، که آنچه دانسته یا ندانسته میشکنم، دل نباشد

میدونی اگه خورشید بمیره چی میشه؟ اون وقت زمین مجبور دور تو بگرده

تا زمین در گردش و تا آسمان در چرخش است، یاد یاران چون شما بر قلب ما آرامش است

روی گل زرشکی، با یه مداد مشکی، هزار دفعه نوشتم تو انتهای عشقی

به یاد یارانی که تا گل برایشان نفرستی، یادی از بهار نمیکنند!!!

کاش دوستی مثل رابطه ی دست و چشم بود، وقتی دستت زخمی میشه چشمات گریه میکنه، وقتی چشمات گریه میکنه دستات اشکات رو پاک میکنه

به دریا شکوه بردم از دشت، از این عمری که تلخ تلخ بگذشت، به هر موجی که میگفتم غم خویش، سری میزد به سنگ و باز میگشت

دل ما محکمه ی است که به ما میگوید: همه را دوست بدار به همه خوبی کن و اگر بدی دیدی دل به دریا بزن

تو از باغ نرگس فریباتری، ز لبخند خورشید زیباتری، تو آن شعر نابی که حافظ سرود، ولی از غزل هم تو زیباتری

وقتی می آمدی حیاط پر میشد از عطر ترنج حالا تو رفته ای… و فقط رنج ها مانده است

در دفتر دل، یاد تو سرمشق من است / یادم نرود یاد تو تکلیف من است

وقتی گفتی به اندازه ی تمام برگهای درخت سیب خونمون دوستت دارم، اونقدر خوشحال شدم که فراموش کردم زمستونه!

باز شب شد و من ناله سرایم / از عشق تو دلبر دگر نا ندارم / کی میشود آیی به سویم نازنینم / تا شب رود و من به سویت آیم

بی تو آغاز میکنم من روزهای زرد را / اشک و آه و ناله ها و درد را / مینویسم بی تو بودن های من پایانم است / بی تو حامل میشوم اندوه و اشک سرد را

( نوشتم دوستت دارم، پرانتز را نبستم، بگذار این حقیقت تا ابد جریان بیابد…

کاش به جای جدایی، مردن بود، چون مردن یک لحظه است و جدایی ذره ذره مردن

میشود در آسمان زندگی یک سبد از غنچه های یاس داشت یا که در سوز و گذاز شمع عشق مثل پروانه کمی احساس داشت

یه کفش همه ی وجودشو فدای کسی میکنه که پا تو دلش میذاره،… کفشتم رفیق!

هر آنچه خواستم نیامد به دست، چون که بیگانه بودم به این دنیای پست، پی آب بودم کوزه به دست، چون که آب یافتم، کوزه شکست

میگن شبا فرشته ها از آرزوی آدما، قصه میگن واسه خدا، خداکنه همین شبا گفته بشه قصه ی تو واسه خدا

یکباره بهانه ای به سر خواهم کرد / تن پوش غم از قلب به در خواهم کرد / بر شوق رسیدن تو دل خواهم داد / هم دوش هوای تو سفر خواهم کرد

سلام، خوبی؟. یه چیز میگم بگو باشه! یه ماچ میدی دلم واشه؟!

تقصیر ما نیست که بر روی حرفهایمان نمی مانیم، ما بر زمینی زندگی میکنیم که هر روز خودش را دور میزند

این فاصله ها که بین ما بسیارند / از بودن ما کنار هم بیزارند / یک روز برای دیدنت میآیم / اما اگر این فاصله ها بگذارند

اگر نمیتوانم عشق راستین تو باشم، بگذار باعث سرگرمی تو باشم، اما مرا این طور ترک نکن

هرگز فراموش نخواهم کرد که برای داشتن تو، دلی را به دریا زدم که از آب، واهمه داشت

همیشه تصور کن که توی یه دنیای شیشه ای زندگی میکنی، پس مراقب باش به طرف کسی سنگ نندازی، چون اول دنیای خودتو میشکنی

هیچکس آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی به کسی ببخشید، و هیچکس آنقدر ثروتمند نیست که به لبخندی نیاز نداشته باشد

چه رنجی است لذت ها را تنها بردن، و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن

دعای باران چرا؟ دعای عشق بخوان! این روزها دلها تشنه ترند تا زمین ها، خدایا کمی عشق بیار

خوشا اس ام اسی که از تو باشد / درونش ردی از پای تو باشد / در آور کفش و جورابت، بفرما / به روی چشم ما جای تو باشد !

منم تنها ترین تنهای تنها / و تو زیباترین زیبای دنیا / منم یلدای بی پایان عاشق / تو بودی مرحم زخم شقایق / نگاهت را پرستم ای نگارم / فدای تار مویت هرچه دارم . . .

هرکس ز خدا می طلبد راحت جانی ، من طالب آنم که تو بی غصه بمانی . . .

برای دیدارت زمان را تعیین نمیکنم شاید ساعت حسادت کند و خواب بماند . . .

گر تو گرفتارم کنی / من با گرفتاری خوشم/ داروی دردم گر تویی / در اوج بیماری خوشم . . .

از اداره کشاورزی مزاحمت میشم لطفا به محبتی که تو دلم کاشتی رسیدگی کن !

 کی ام من؟ آرزو گم کرده ای تنها و سرگردان! نه آرامی ، نه امیدی ، نه همدردی نه همراهی...گهی افتان و خیزان چون غباری در بیابانی ...گهی خاموش و حیران چون نگاهی بر نظر گاهی . . .

اول به وفا مـــی وصالم در داد / چون مست شدم جـــام جــفا را در داد /پُر آب دو دیده و پُر از آتش دل / خاک ره او شدم به بادم در داد . . .

گفتم دوستت دارم ، نگو نظر لطفته ، چون نظر لطفم نیست ، نظر دلمه !

یارانه محبت هاتو قطع نکن ، من زیر خط فقر مهربونیاتم !

گاه با یاد تو ای گل غزلی میگویم ، تا مپنداری دلم غافل از آن عهد و وفاست ، خوب رویان همه گر با دل من خوب شوند ، خوب من با همه خوبانم حساب تو جداست .

وقتی برگهای پاییزو زیر پا له می کنی یادت باشه روزی به تو نفس هدیه کرده اند .

اگر تمام دردهای عالم را نردبان کنی ، دستت به سقف دلتنگی های من نمی رسد .

عزیزتر از آنی که بگویم دوستت دارم ، محبوبتر از آنی که بگویم میخواهمت ، نمی گویم مال من باش ، فقط گاهی به فکر من باش .

ای کاش قطره اشکی بودم که بر گونه هایت ، می زیستم تا بدانی چقدر دوستت دارم .

میدونی دوست یعنی چی ؟ د : داشتن ، و : اونی که ، س : ستایش کردنش ، ت : تمومی نداره .

عشق یعنی تا ابد با من بمان ، عشق یعنی هم نفس با من بخوان ، عشق یعنی با منی دستم بگیر ، بی توقع در ره جانم بمیر .

بدترین قسمت زندگی انتظار کشیدن است و بهترین قسمت زندگی داشتن کسی است که ارزش انتظار کشیدن را داشته باشد .

هیچ وقت آرزو نکن که توی دنیا جای کس دیگه ای باشی چون آرزوت بر آورده بشه جات توی دنیا خیلی خالیه .

اگه زندگی کردی اشتباه نکن ، اگه اشتباه کردی تکرار نکن ، اگه تکرار کردی اعتراف نکن ، اگه اعتراف کردی التماس نکن ، اگه التماس کردی زندگی نکن .

حسی دارم ، اگـــــر بدا نی بد نیست / شعری گفتم تو هم بخوانی بد نیست / الآن خیلی دلم بـرایت تنگ است / در هــر صورت خبر رســانی بد نیست . . .

ای دل، دل سودا زده، سامانم کـو؟ / ای کالبد تهی شده جـــــــانم کـو؟ / امـــروز که از همیشه مشتاق ترم / ای خانه ی سوت و کور مهمانم کو؟

نسبت به تو حس کور میـلی دارم / دور و بـــــــر خود هـــزار لیـلی دارم / من نــاز نمی خرم شما هم نفروش / چون عاشق کشته مرده خیلی دارم . . .

مــــارا نکشان به سوی لبهای خودت / بر گـــــرد برو بخواب در جـــــای خودت / می خواهی اگر ببوسمت حرفی نیست / امـــــا همه ی عــواقبش پــــای خودت . . .

از بس که درون سـیـنـ ـه تنهـا مـــانده / در مـــانده ا م از دست دل وا مـانده / در داخل سیـ ـنـ ه درد شیرینی هست / آیــــا دل من پیش شمـا جـا مــانده !؟

ماهی تو، که بربام شکوه آمده است / آیینه ز دستت به ستوه آمده است / خورشید اگر گرم تماشای تو نیست / دلگیر نشو ز پشت کـوه آمده است

یک پلک زدن فاصله از تو تا من / باید بزنیـــم پلک یا تو یا من / هر چند که گفتند گناه است این کار / اما تو یکی بزن گناهش با من . . .

مثل گل صد برگ شکوفــا شده ای / چون مـــاه چهار ده شکوفا شده ای / در آینـه ی نگاه من چشم بدوز / تا در یابی چقدر زیبا شده ای . .

ای روی گشـــاده خُلق تنگ آمده ای / آهــوی رمیده چـون پلنـگ آمـده ای / آن روسری سپید می دانی چیست؟ / بــــا پـرچم آشتی بـه جنگ آمـده ای . . .

خوش خُلقی و خشم همزمان یعنی چه؟ / بیـزاری و عشق تـوأمـان یعنی چه؟ / با رفتن من اگر موافق هستی! / پس این بنشین ، نرو ، بمان یعنی چه؟

بسیـار تماشایی و آراسته ای / از رونق مـاه آسمان کاسته ای / انگار نه انگار که مارا دیدی / از روی کدام دنده بر خاسته ای؟

سر کش بـودم به حیله رامم کردی / ای افسونگر ،چه پخته خامم کردی / خوش چرخـاندی کمند گیسویت را / در تـــــاریکی اسـیر دامـم کـــردی . . .

سلام گل قشنگم ، آسمون یه رنگم / کاش بدونی عزیزم ، چقدر برات دلتنگم .

چشم به راه توام ، قفل شبم باز کن / ماه شبم شو دمی نغمه ی نو ساز کن / بوسه ی باران تو باش ، من عطش بی حساب / فاصله بردار ، باز عاشقی آغاز کن

بستن زلف رها سنگدلی می خواهد / دل شکستن به خدا سنگدلی می خواهد / چون دلت حال مرا دید نپرسید چرا / سنگ ماندن به خدا سنگدلی می خواهد .

دلم می سوزد از باغی که می خشکد ز بی آبی ، نه دیداری ، نه دلداری ، نه دستی بر سر یاری ، مرا آشفته می سازد چنین آشفته بازاری .

من اگر دفتر نفرین شده ی اندوهم / اگر از نسل گلی هرزه به روی کوهم / اگر از کل جهان وارث یک احساسم / تو همان آدمک چوبی پیمان شکنی که فقط لایق آتش زدنی .

کاش یادت نرود روی این نقطه ی پر رنگ بزرگ ، بین ناباوری آدم ها ، یک نفر میخواهد که به یادت باشد ، نکند کنج هیاهو بروم از یادت .

ایمان داشته باش که کمترین مهربانی از ضعیف ترین حافظه ها پاک نمی شود ، پس چگونه فراموش خواهی شد تو که پیشه ات مهربانی است ؟

بی تو ای شوق غزل آلوده ی شب های من / لحظه ای حتی دلم با من هم آوایی نداشت / آنقدر خوبی که در چشمان تو گم می شوم / کاش چشمان تو هم اینقدر زیبایی نداشت .

نازنینا امروز صدایت با صدایم ساز نیست / یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست / نازنینا امروز مخالف مینوازد تار تو / یا که من مست و خرابم یا که تارت تار نیست .

نازنینا امروز صدایت با صدایم ساز نیست / یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست / نازنینا امروز مخالف مینوازد تار تو / یا که من مست و خرابم یا که تارت تار نیست .

شب ساعت ابری مرا داد به تو / افتاد نگاه خسته ی باد به تو

باران زد و خیس شد تن خاطره ها / باران زد و باز یادم افتاد به تو . . .

از دورى تو دلى پر از غم دارم / وز غصّه ى تو همواره ماتم دارم

گر حق بدهد به من همه ملک وجود / گویم که گل روى ترا کم دارم . . .

رفتن همیشه راه نیست / وقتی که سینه ای پر آه نیست

شکستی تو دل من / آیا این گناه نیست . . . ؟

عشق یعنی رفتن از شهر بهار / با دو چشم تر به سوی روزگار

عشق یعنی بی وفایی های یار / عشق یعنی سالها در انتظار . . .

زندگی باید کرد ، گاه با یک گل سرخ ، گاه با یک دل تنگ

گاه باید رویید در پس این باران ، گاه باید خندید بر غمی بی پایان . . .

پناهی نیست جز آوار / رفیقی نیست جز دیوار

کجایی ای چراغ عشق / منو از سایه ها بردار . . .

آسمان کوچک من همه شب بارانیست / همه شب در تب چشمان ترم مهمانیست

شکوه از فاصله ها نیست که از قلب من است / غم و اندوع دل عاشق من پنهانیست . . .

چو گل های شقایق داغدارم / بیا پروانه شو بنشین کنارم

بزن مرهم به زخم قلبم ای دوست / که خنجر خورده ی این روزگارم . . .

دگر عاشق نخواهم شد که معشوقان جفا کارند / روم کنجی ز میخانه که می نوشان وفا دارند . . .

دوستی یعنی که ما باور کنیم ، یک دل دیگر ارادتمند ماست . . .