غروب از قایم‏باشک شب و روز خسته شد.

برای اینکه آدم خوش‏بینی شود، بینی‏اش را عمل کرد.

نگاهش آن‏قدر یخ بود که وقتی نگاهم کرد، از شدت سرما لرزیدم.

در روز بارانی چتر الگوی فداکاری است.

ضبط از صدای بلند نوار سردرد گرفت.

عکس توقف زمان است.

آسمان به زمین آمد دید خبری نیست.

 آلبالو گران بود، چشمانش انگور می‏چید.

 هر لقمه‏ای را که فرو میدهم، معده‏ام فریاد می‏زند: خوش آمدی!

 وقتی می‏خواهم حرف پنهانی بزنم، گوش‏هایم را می‏گیرم.

 برای اینکه حرفهای بزرگی بزنم، دهانم را زیر میکروسکوپ میگذارم